De lessen zijn voorbij, iedereen trekt de wereld in!
Ook voor ons komt het nu wel heel dichtbij.
Ik heb gisteren op kerst al afscheid genomen van een paar familieleden die ik waarschijnlijk niet meer zal zien :(
Ons afscheidsfeestje is ook al voorbij, het was echt heel leuk. Nogal hectisch ook. Heel de avond van het ene groepje vrienden of familie dat elkaar niet kende naar het andere. Van ver eens zwaaien naar mensen aan wie ik werd voorgesteld als reisgenoot door Ira of Febe. Maar het was echt heel fijn en voor herhaling vatbaar, misschien als we terug zijn...
Ook de dag erna heeft me echt deugd gedaan, heel de dag in bed blijven liggen en over koetjes en kalfjes praten met Els. Zo nu en dan hadden we ook een serieuzer stuk vlees in de kuip. Dat was veel te lang geleden en ik zal dat hard missen!
En de sneeuw natuurlijk!! Ik stond te popelen om helemaal ingeduffeld de storm te trotseren. Prachtig vind ik de sneeuw, presies een heel andere wereld. Onder een donzig wit deken slaapt hij efjes om terug op krachten te komen voor het volgende jaar...
Ik kijk er echt heel erg naar uit, naar de reis, de stage, India. Maar ik ga iedereen ook heel erg missen! Die combinatie geeft nogal een raar gevoel en daardoor weet ik me soms niet echt een houding te geven. De gedachten blijven maar komen, alsof er geen eind komt aan mijn zinnen...
Het blijft ook maar duren, het afscheid nemen van iedereen en de voorbereidingen. Elke dag gaat het wel een paar keer over hoe de tijd begint te korten, en de reis, en India, en hoe leuk het zal zijn, en hoe erg we elkaar gaan missen, en hoe de tijd zal vliegen, en het visum, en de benodigheden, slaapzak of geen slaapzak,...
Ik hou ervan om erover te praten want ik hou van mijn beslissing om dit jaar te doen, de opleiding, de stage, India, uitstel van het echte leven, een reis waar ik altijd al van droomde...
Ik heb deze morgen wat aan koelkastpoëzie gedaan, misschien slaat dat op iets meer dan mijn bovenstaande uitleg
(waaw, dat is nog is een tegenstelling > koelkastpoëzie & op iets slaan...)
Dit is wat er uit kwam:
geheim gedicht over gelukkig meisje
ik ga op avontuur
ik verlang zo
maar waarom zweet en in stilte huilen?
daarom
mijn liefde voor jullie drie zal eeuwig zijn
zonder mijn familie niet succes!
wie bewust geniet van mooie reis in unieke wereld
zal super rijk in ziel zijn
reis betekent
lach hard
doe gek
eet taart
zoek kunst en muziek
verzamel stralend zonvuur
ontmoet ander volk
ontstress
word vrij en tevreden
zucht
half jaar
echt ver
lastig niet dichtbijheid tussen ons
wacht op me
dan feest en gejuich
tot zomer
hou je goed iedereen
liefs en kus
ik
eind
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten